20:00น.
"เฮ้ออ~เสร็จสักที"ผมวางเอกสารเล่มสุดท้ายลงบนโต๊ะทำงานก่อนจะลุกขึ้นยืนบิดตัวไปมาเพื่อคลายอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย
"กี่โมงแล้วว้ะ"
"Shit!2ทุ่ม!!"ผมสบถออกมาอย่างดังเมื่อเห็นเลขบนนาฬิกาที่ข้อมือก่อนจะเดินไปปิดไฟในห้องทำงานแล้วเดินออกไปทันที..
ผมยืนมองกรงเหล็กขนาดใหญ่อยู่พักหนึ่งก่อนจะเดินไปหยิบถังที่ใส่เนื้อสีสดเอาไว้พร้อมกับหยิบมันขึ้นมาและเดินกลับไปที่หน้ากรงเหล็กเหมือนเดิม..
"เอาว้ะ..เป็นไงเป็นกัน"ผมสูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะหยิบพวงกุญแจขึ้นมา
มือบางยื่นออกไปหมายจะจับลูกกุญแจที่ล็อคไว้กับตัวเหล็กก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อมีเงาขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนเข้ามาไกล้..
ผมยืนนิ่งอยู่ตรงหน้ากรงเมื่อเห็นว่าเงานั้นไกล้เข้ามาเรื่อยๆจนเผยให้เห็นสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีรูปร่างคล้ายเสือโคร่งแต่แปลกตรงที่มันมีความสูงราวๆ2เมรตดวงตาสีแดงสดและคมเขี้ยวที่ยาวงอกออกมานอกปาก..
"กรร!!"มันขู่ออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นใครแต่ดีที่คราวนี้มันไม่ได้กระโจนเข้าใส่กรงอย่างเมื่อเช้า
"ไง..ขอโทษนะที่มาช้า"ผมบอกกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าถึงแม้ผมจะรู้ดีว่ามันคงไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมพูดออกไปก็ตาม
"กรร!"ผมชะงักไปนิดเมื่อเจ้าสิ่งตรงหน้าผมมันขู่ออกมาในตอนที่ผมกำลังจะเดินเข้าไปไกล้กรงให้มากขึ้นกว่าเดิม..
"ดุจังนะ"ผมหัวเราะออกมาน้อยๆก่อนจะหยิบรีโมทขึ้นมาและกดเปิดมัน
ติ๊ด..
พรึบ!
เมื่อผมกดรีโมทนั้นได้ไม่นานช่องที่ใส่อาหารภายในกรงก็ถูกยื่นออกมาด้านนอกทันทีผมเห็นเจ้านั่นหันไปมองแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรแค่ยืนมองเฉยๆ..
"ฉันเอาเนื้อวัวมาให้หวังว่านายจะชอบ"ผมพูดแค่นั้นก่อนจะเทเนื้อวัวลงไปในถาดใส่อาหารจนหมด..
ติ๊ด..
เมื่อใส่เนื้อวัวลงไปในถาดเสร็จแล้วผมก็หยิบรีโมทขึ้นมากดอีกครั้งทำให้ถาดอาหารถูกนำกลับไปไว้ในกรงดังเดิม..
"กินเถอะ..ไม่ตายหรอกน่า"ผมบอกกับเจ้านั่นเมื่อเห็นว่ามันมองเนื้อวัวที่ผมใส่ลงไปนิ่งไม่ยอมขยับเข้ามาไกล้เลยสักนิด
"..."
"โอเคร..เผื่อนายอยากได้ความเป็นส่วนตัวงั้นฉันไปล่ะ"เมื่อผมบอกกับเจ้านั่นเสร็จก็หันหลังเดินออกไปทันที
จนไม่ทันได้สังเกตุเห็นความผิดปกติของสัตว์ที่อยู่ในกรงเลยสักนิด..
น่าเบื่อ..
ใช่..ตอนนี้ผมกำลังเบื่อและเบื่อที่สุด
ท่าถามว่าผมเบืี่ออะไรหน่ะหรอ..หึ
ก็นี่ไงล่ะ!!
"ผมจะเป็นคนดูแลมันเอง!!"
"ไม่!ผมเป็นคนเจอผมก็ต้องได้ดูแลมันสิ!!"
"เจฟ!!"
"คุณโนเอล!!"
ปั้ง!!
"โว้ยย!!พอสักที!"ผมตบมือลงบนโต๊ะทำงานจนดังปั้งก่อนที่จะหันไปมองหน้าโนเอลและเจฟสลับกันไปมาอย่างหงุดหงิด..
"พี่โนอาห์-"
"หยุด!ไม่ต้องพูด"ผมหันไปสั่งเจ้าน้องชายตัวดีก่อนจะยกมือขึ้นมากุมขมับของตัวเอง
"ไม่มีใครได้ดูแลเจ้านั่นทั้งนั้นแหล่ะ!"ผมบอกกับทั้งสองคนเสียงนิ่งก่อนจะเหลือบสายตาไปมองทั้งสองคนที่ตอนนี้หันมามองหน้าผมอย่างงงๆ
"ทำไมล่ะครับ?"เจฟถามผมอย่างสงสัยผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะมองหน้าทั้งสองคนอยู่ครู่หนึ่งและผมก็ตัดสินใจว่าผมจะเป็นคนดูแลเจ้านั่นเอง..
"เพราะว่าผมจะเป็นคนดูแลมันเอง"
"ห๊ะ!!"
แบบนี้ล่ะดีแล้ว เถลาะกันดีนักผมดูแลเองแม่งเลย!..
"ไม่มีอะไรแล้วก็ออกไปจากห้องผมได้แล้ว"ผมบอกกับทั้งสองคนเมืี่อเห็นว่าตั้งท่าจะอ้าปากถามผมแน่ๆเลยรีบไล่ไปก่อนที่ผมจะเป็นโรคประสาทเข้าเสียก่อน
"หึ่ย!ก็ได้ครับ"โนเอลฟึดฟัดออกมาอย่างขัดใจก่อนจะเดินปึงปังออกจากห้องผมไปตามมาด้วยเจฟที่ก้มหัวให้ผมเล็กน้อยและเดินตามออกไปอีกคน..
พลัก!
"มีอะไรอีกล่ะ!"ผมถามเจฟที่เพิ่งจะออกไปจากห้องของผมได้ไม่นานก็พรวดพราดเข้ามาอย่างในห้องของผมอย่างรวดเร็ว
"เกิดเรื่องแล้วครับท่านประธาน!"อีกฝ่ายบอกกับผมด้วยน้ำเสียงร้อนรนจนผมอดสงสัยไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น..
"ทำไมเกิดอะไรขึ้น?"
"สัตว์ตัวนั้นที่ผมจับมันมาได้มันพังกรงหนีไปแล้วครับ!"
"คุณว่าไงนะ!"งานงอกแล้วมั้ยล่ะ!..
ผมยืนมอง(ซาก)กรงขนาดใหญ่ตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง..
เมื่อได้รับข่าวว่าสัตว์ตัวนั้นที่ผมเพิ่งจะเข้าไปให้อาหารมันเมื่อวานกลับหนีออกไปพอคุยกับเจฟเสร็จผมก็รีบลงมาดูทันที
และสิ่งแรกที่ผมเห็นก็คือกรงเหล็กขนาดใหญ่ที่ตอนนี้พังยับไม่เหลือเคร้าโครงเดิมเลยสักนิดเดียว
"เหล็กชิ้นนี้เป็นเหล็กที่แข็งแรงที่สุดแล้วนะครับท่านประธาน..ตะ-"
"แต่ก็เอามันไม่อยู่ใช่มั้ยล่ะ"ผมหันไปบอกกับเจฟที่ยังพูดไม่จบดีส่วนเจฟเองก็พยักหน้าให้ผมเป็นเชิงว่าใช่..
ผมถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายก่อนจะหันไปบอกกับพวกลูกน้องให้รีบเก็บซากกรงส้ะ
หลายอาทิตย์ผ่านไปหลังจากเจ้านั่นหนีออกไปผมก็เอาแต่ทำงานจนไม่มีเวลาพักจนตอนนี้ขอบตาดำไปหมดเพราะมีเวลาพักผ่อนน้อย
ก๊อกๆ..
"เชิญ"
เมื่อสิ้นเสียงคำอนุญาตคนที่อยู่หน้าห้องก็เดินเข้ามาทันที..
ผมเงยหน้าขึ้นมามองเมื่อพบว่าเป็นน้องชายของตัวเองก็ก้มหน้าลงไปทำงานต่อโดยไม่ได้สนใจอีกฝ่ายสักเท่าไหร่
"พักบ้างก็ได้นะพี่...ผมบอกให้รับสมัครเลขาก็ไม่เอา"
"ไม่จำเป็น"ผมตอบกลับอีกฝ่ายไปแทบจะทันที
ทำไมผมต้องจ้าง?ก็ในเมื่อคนพวกนั้นที่ผมเคยจ้างมาแทบจะไม่ได้ทำงานบนโต๊ะเลยหน่ะสิเอาแต่จะทำงานกับผมบนเตียงส้ะมากกว่า
"เถอะน่าลองดูใหม่ก็ได้คนใหม่อาจจะไม่เหมือนคนก่อนๆก็ได้นะ"โนเอลเสนอ
อืม..ผมก็อยากจะลองเปิดรับสมัครดูอีกรอบนะแต่เมืี่อเลขาคนก่อนๆของผมทั้งหญิงและชายต่างก็จะทำเกินหน้าที่กันทั้งนั้นผมเลยจัดการโดยการไล่ออกและปิดรับสมัครเลขาไปเลย
"อืม..ไว้จะลองคิดดู"
"ไม่ต้องคิดแล้วพี่...พี่คิดดูนะอายุพี่ก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆแถมงานในบริษัทเราก็เยอะลำพังพี่ทำคนเดียวทั้งวันทั้งคืนคงไม่ไหวหรอก"ก็จริงอย่างที่เจ้าโนเอลมันว่าอายุผมมันก็เยอะขึ้นเรื่อยๆแถมงานก็กองเป็นภูเขาจะทำเองคนเดียวก็คงจะไม่ไหว..
เฮ้อ..เอาก็เอาว้ะ
"อืม..ก็ได้"
50℅
.......................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น